Χαμαίρωψ ο χαμηλός
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Χαμαίρωπας χαμηλός | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
015.jpg) Χαμαίρωπας χαμηλός
| ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||
| Χαμαίρωψ ο χαμηλός (Chamaerops humilis) L. |
| Chamaerops Humilis
|
| Ύψος |
| 3 μ.
|
| Ανθοφορία |
| Καλοκαίρι
|
| Υψόμετρο ανάπτυξης |
| Άγνωστο (βραχώδεις και ξηρές περιοχές)
|
| Ελάχιστη θερμοκρασία |
| -20οC
|
| Χρώμα φυλλώματος |
| Πράσινο έως ασημοπράσινο
|
| Χρώμα κορμού |
| Καφετί-ελαφρώς τριχωτός
|
| Έδαφος |
| Ξηρό-αλκαλικό
|
Ο Chamaerops humilis, γνωστός με την ελληνική του ονομασία ως Χαμαίρωψ ο χαμηλός, είναι νανοειδές φοινικοειδές της δυτικής λεκάνης της Μεσογείου. Φύεται κυρίως σε βραχώδη τοπία, και η περιοχή εξάπλωσης του ξεκινάει από τα Όρη του Άτλαντα στο Μαρόκο, στην Αλγερία, στην Τυνησία και συνεχίζει στην Ευρώπη, όπου και φύεται στη Μάλτα, στην Ιταλία (Σικελία), στο Γιβραλτάρ, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, και τέλος στη νότια Γαλλία.
Είναι ο μοναδικός φοίνικας στον κόσμο που φύεται μέχρι και σε αρκετά μεγάλο βόρειο γεωγραφικό πλάτος, όπως για παράδειγμα στην τοποθεσία "Hyeres Les Palmiers" στη νότια μεσογειακή ακτογραμμή της Γαλλίας με Γ.Π. 43o 07' N' και στο νησί "Capraia" της Ιταλίας με Γ.Π. 43ο 04' Ν'.
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έχει πράσινα προς ελαφρώς ασημοπράσινα φύλλα, με αγκαθωτούς μίσχους που καταλήγουν σε βενταλοειδούς ανάπτυξης φυλλάρια. Ο κορμός του είναι ελαφρώς τριχωτός και παράγει κίτρινα άνθη το καλοκαίρι και καφέ χρώματος καρπούς το φθινόπωρο. Αναπτύσσεται σε ξηρά εδάφη με αλκαλικό pH εδάφους, και έχει μεγάλες απαιτήσεις σε ήλιο αλλά και σε νερό. Αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες έως και -20οC, αλλά παρ'όλα αυτά απαιτεί την προστασία του από ισχυρούς παγετούς. Φτάνει το ύψος των τριών μέτρων μόνο και αναπτύσσεται αργά. Φύεται με την ανάπτυξη εκ του κεντρικού φυτού περιφερειακών φυτών-παραφυάδων. Είναι κατάλληλο για φυτεύσεις μεμονωμένα, σε ομάδες, σε βραχόκηπους και σε παραθαλάσσιες περιοχές, ενώ ο πολλαπλασιασμός του φυτού γίνεται με σπόρους.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- www.gardensandplants.com Αρχειοθετήθηκε 2007-05-14 στο Wayback Machine.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Τα φοινικοειδή και οι χρήσεις τους στην κηποτεχνία» (PDF). Α.Τ.Ε.Ι. Ηρακλείου Σχολή: Τεχνολογίας Γεωπονίας Τμήμα: Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2009.[νεκρός σύνδεσμος]